DOKUMENTY WYKONAWCZE
POROZUMIENIE SEKTOROWE NA RZECZ GOSPODARKI WODNEJ
Przedstawiciele administracji rządowej, środowiska przedsiębiorców, nauki oraz jednostek otoczenia biznesu podpisali, 14 października 2021 r. w Warszawie, „Porozumienie sektorowe na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce”. Zawarcie tego porozumienia jest kontynuacją procesu, który rozpoczął się 7 lipca 2020 r. wraz z podpisaniem „Listu intencyjnego o ustanowieniu partnerstwa na rzecz budowy gospodarki wodorowej i zawarcia sektorowego porozumienia wodorowego”. Polska jest aktywnie zaangażowana w proces tworzenia łańcucha wartości niskoemisyjnych technologii wodorowych. Jesteśmy piątym na świecie i trzecim w Unii Europejskiej producentem wodoru. To zarówno wyzwanie związane z dekarbonizacją tej produkcji, jak i szansa rozwojowa. Posiadamy odpowiednie zaplecze przemysłowe, ale co równie ważne - setki wykwalifikowanych osób, które są gotowe do pracy w tym sektorze. Do porozumienia przystąpiło 138 podmiotów, reprezentujących różne sektory gospodarki, w których produkcja, przesył, magazynowanie i zastosowanie wodoru będzie odgrywać w przyszłości istotne znacznie. W szczególności, mowa o transporcie, energetyce, ciepłownictwie i przemyśle. W porozumieniu został zapisany polski wkład ("local content") w łańcuchu realizacji zamówień na potrzeby budowy gospodarki wodorowej na poziomie nie niższym niż 50% łącznej wartości w roku 2030 r. Wartość dodana dla polskiej gospodarki z tytułu osiągnięcia tego wskaźnika szacowana jest w wysokości od 343 do 870 mln euro. W porozumieniu ujęte zostały propozycje działań skoncentrowanych na budowie rynku od strony popytowej oraz stworzenia odpowiednich regulacji prawnych i otoczenia instytucjonalnego. Co szczególnie istotne, Porozumienie Sektorowe wpisuje się politykę Unii Europejskiej w obszarze gospodarki wodorowej, gdzie wodór jest jednym z najważniejszych celów strategicznych.
Zobacz więcejPolska Strategia Wodorowa do roku 2030 z perspektywą do 2040 roku
Na początku 2021 r. Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło do zaopiniowania projekt Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 r. z perspektywą do 2040 r. Był to dokument określający cele oraz działania na rzecz budowy niskoemisyjnej gospodarki wodorowej w trzech sektorach – energetyce, transporcie i przemyśle, w tym związane z jego produkcją, dystrybucją i finansowaniem oraz tworzeniem ram prawnych pozwalających na wykorzystanie technologii wodorowych.
Cele gospodarki wodorowej:
- Wdrożenie technologii wodorowych w energetyce - ograniczenie intensywności wykorzystania paliw kopalnych i zmniejszenia uzależnienia państwa od importu paliw, co w długiej perspektywie wpłynie na poprawę bezpieczeństwa energetycznego.
- Wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie szczególnie w transporcie miejskim, drogowym oraz morskim, a w dalszej perspektywie również w lotnictwie, co pozwoli na redukcję emisji CO2 zastępując paliwa konwencjonalne.
- Wsparcie dekarbonizacji przemysłu - wykorzystanie niskoemisyjnego wodoru wytwarzanego z wykorzystaniem OZE pozwoli na znaczącą redukcję emisji gazów cieplarnianych.
- Produkcja wodoru w nowych instalacjach – biorąc pod uwagę kierunek wyznaczony przez Europejski Zielony Ład oraz Strategię wodorową UE, celem Polski w zakresie produkcji wodoru będzie zapewnienie odpowiednich warunków dla uruchomienia instalacji do produkcji wodoru ze źródeł nisko- i zeroemisyjnych.
- Sprawna i bezpieczna dystrybucja wodoru – strategia zakłada osiągnięcie do 2030 r. zdolności transportu wodoru (mieszanina gazowa zawierająca ok. 10% gazów innych, niż gaz ziemny) sieciami gazowymi.
- Stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego - ram regulacyjnych pozwalających na wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie, podstaw funkcjonowania rynku wodoru oraz opracowanie legislacyjnego pakietu wodorowego – przepisów określających szczegóły funkcjonowania rynku, implementujących prawo UE w tym zakresie oraz wdrażających system zachęt do produkcji niskoemisyjnego wodoru.
Na stronie Ministerstwa Klimatu i Środowiska możemy pobrać zaakceptowaną Polską strategię wodorową wraz z towarzyszącymi jej dokumentami (w tym analizą potencjału technologii wodorowych w Polsce do roku 2030 z perspektywą do 2040 roku oraz oceną oddziaływania na środowisko).
Jednym z kluczowych elementów osiągania neutralności klimatycznej będzie odejście od spalania paliw kopalnych i rozwój niskoemisyjnego transportu m.in. poprzez rozwój gospodarki wodorowej. Polska chce przechodzić w stronę niskoemisyjnych i zeroemisyjnych technologii produkcji wodoru, które odegrają w przyszłości istotną rolę w dekarbonizacji oraz w osiągnięciu celów Porozumienia Paryskiego. Wodór będzie jednym z najważniejszych elementów transformacji energetycznej. Wizją polskiej strategii wodorowej jest stworzenie polskiej gałęzi gospodarki. Ma się do tego przyczynić rozwój rodzimych patentów i technologii wodorowych oraz ich wykorzystanie na rzecz osiągnięcia neutralności klimatycznej i utrzymania konkurencyjności polskiej gospodarki. Rozwój gospodarki wodorowej to efekt świadomej polityki polskiego rządu, której celem jest nie tylko budowanie przewagi polskich przedsiębiorców, stworzenie wielu tysięcy, dobrze płatnych miejsc pracy, ale przede wszystkim podniesienie jakości życia obywateli. Do realizacji tego celu służą m.in. Doliny Wodorowe, które będą powstawać w kolejnych regionach Polski. Ich celem jest integracja podmiotów z różnych sektorów, które stworzą sieć powiązań, służących rozwijaniu łańcucha wartości gospodarki wodorowej. To ważny głos w zakresie ekologiI, rozwoju, technologii i elektromobilności w Polsce.
- Strategia wodorowa wyznacza cele do 2030 roku: Zainstalowana moc instalacji do produkcji niskoemisyjnego wodoru: 50 MW do 2025 roku i 2 GW do 2030 roku.
- Liczba stacji wodoru: min. 32 do 2025 roku;
- Stworzenie Ekosystemu Innowacji Dolin Wodorowych
- Opracowanie w latach 2022 i 2023 legislacyjnego pakietu wodorowego – przepisów określających szczegóły funkcjonowania rynku, implementujących prawo UE w tym zakresie oraz wdrażających system zachęt do produkcji niskoemisyjnego wodoru.
- Łącznie w okresie 2021–2030 niezbędne nakłady inwestycyjne związane z wdrażaniem technologii wodorowych w transporcie publicznym wraz z niezbędną infrastrukturą oraz osiągnięcie zakładanej mocy instalacji ze źródeł niskoemisyjnych na poziomie 2GW wyniosą ok. 11 mld zł.